VDP Column - De tussenfase en het ongeduld

Op verschillende aspecten van het werk voel ik dat we een beetje in een tussenfase zitten. In de wachtstand voor de échte stap. De meeste beperkingen van de pandemie lijken achter ons te liggen, maar het is het nog net niet. Geen anderhalve meter maar wel afstand, meer fysieke bijeenkomsten maar wel zo mogelijk thuiswerken…. ’t Is er een beetje tussenin.

De formatie die voortsleept en leidt tot een begroting zonder echte keuzes, die zo broodnodig zijn

De formatie die voortsleept en leidt tot een begroting zonder echte keuzes, die zo broodnodig zijn. Maar ja, daar moeten we nog ‘even’ op wachten tot we weer heuse regering hebben. Een prachtig plan voor een eenduidige en moderne dienstverlening met de menselijke maat voor de hele overheid ligt klaar. Alle partijen kijken elkaar wat aan; wie zet er echte stappen, wie stopt er geld en capaciteit in? Of er een werkelijk plan is met geld in de rijksbegroting om dit (WAU) echt waar te gaan maken, daarvoor wachten we op een nieuwe regering.
De vaak prachtige innovatieve producten of diensten van gemeenten staan klaar om met andere gemeenten gedeeld te worden, maar we wachten nog op de ondersteuning, regie en middelen om dit echt te gaan doen.
We starten met de voorbereidingen voor de gemeenteraadsverkiezingen in maart, maar misschien komt er wel eerst een nieuwe Tweede Kamerverkiezing en bij mijn ‘thuishonk’ Utrecht misschien ook een referendum. Afwachten geblazen.

Gelukkig zijn er binnen onze ‘circle of influence’ genoeg dingen waar we ons ondertussen op kunnen richten om wél meters te maken

Ik ben daar niet goed in hoor, dat afwachten op zaken waar we nauwelijks of geen invloed op hebben en die wel een forse impact gaan hebben op ons werk.
Gelukkig zijn er binnen onze ‘circle of influence’ genoeg dingen waar we ons ondertussen op kunnen richten om wél meters te maken. Zoals het goed delen van innovatieve en originele ontwikkelingen bij zoveel gemeenten met kennisdeling-sessies en verdiepings-sessies over de GemeenteDelers. Want als we goed van elkaar kunnen afkijken en met een beetje aanpassing zelf hergebruiken, dan kunnen we ook zonder grootschalige programma’s onze eigen dienstverlening op een hoger plan krijgen. Met eigen ontwikkelingen op het gebied van participatie, digitale loket, de virtuele assistent, om maar eens een greep te doen.
Of met elkaar uitwisselen hoe we de dienstverlening weer netjes ‘opschalen’ na de Coronabeperkingen en hoe we met het thuis- en kantoorwerken omgaan.
En alvast een mooi begin maken met het neerzetten van de eerste weer fysieke 2-daagse en de fameuze studiereis. We gaan vast de digitale sessies voortzetten voor van alles dat goed en efficiënt digitaal kan. Da’s mooi spul. Maar ik verheug me erg op het ‘echte’ en rijke contact met elkaar. Even bijpraten, iets kleins vragen, even samen een plannetje maken, elkaars kennis en netwerk even benutten. En vooral: even zien en voelen hoe we erbij staan.
Ik kan niet wachten!

Jorinde ter Mors - Voorzitter VDP